Mafego's Xanthos

Mafego Xanthos.

24 juli 2000     -      3 november 2011 

Baasjes Rob en José vertellen:

Nadat wij in een periode van ruim dertig jaar drie cockerspaniëls hadden gehad, dachten wij na het inslapen van onze laatste cockerspaniël Yuppie,::"wij nemen geen hond meer".

Na enige maanden kregen wij het advies van onze dochter Danielle,: "neem een nieuwe hond'".
Via Rini Campfens kwamen wij bij Mathie terecht.
Op 24 juli 2000 was er een nestje geboren, 1 teefje en 5 reuen.
Onze keus viel op een blauwschimmel met Tan reutje.

Zo kwam Xanthos in ons leven.

Een geweldig karakter, een geweldige eetlust, erg lief en aanhankelijk, kortom een hele fijne cockerspaniël. Schitterend vond hij het om naast  de fiets te lopen.

In oktober 2007 ging het mis,

Xanthos gleed in zijn enthousiasme van de trap af. Xanthos had een hernia en was aan de achterzijde geheel verlamd.
Gelet op de plaats van de hernia was een operatie niet mogelijk. Na advies van een aantal deskundigen gingen Xanthos en wij aan de slag met een dierenarts/ acupuncturiste.
Na een aantal maanden ging het langzaam vooruit.
Het was een lange weg voor onze vriend, maar hij kreeg door zijn eigen inzet weer de gedeeltelijke macht over zijn lichaam terug.
Maar wat veel belangrijker was, hij kreeg ook weer tijdens de behandelingen, snel het plezier in zijn leven terug.
Het resultaat van alle behandelingen was dat hij weer, op zijn manier, goed kon lopen en goed om kon gaan met  zijn ontlasting en urine.
Kortom hij had het weer naar zijn zin.

Wij waren uiteraard heel voorzichtig met hem en zo heeft hij bijna vier jaar nog een zeer goed honden leven gehad.

De laatste maanden werd het voor Xanthos en ook voor ons moeilijker.
Hij werd weer (gedeeltelijk) incontinent.

Na overleg met de deskundigen werd, na lang nadenken,  de onvermijdelijke beslissing genomen.
Op 3 november 2011 hebben wij Xanthos laten inslapen.

Mathie en Rini zeer bedankt voor alle goede raad, medeleven en begrip in de afgelopen jaren.
Zonder jullie zou het een stuk moeilijker zijn geweest.

Wat zullen wij hem missen, onze dappere Dodo................ 

José en Rob Morel.