Bedankt lieve mensen

Het verlies van een hondje, jong of oud, is altijd een verschrikkelijk iets. Het overlijden van Pebbles heeft dan ook een behoorlijke inpakt gehad hier in huize Mafego's.
Pebbles was het oudste hondje hier in huis en tot op drie dagen voor haar dood nog erg vrolijk en duidelijk aanwezig.
Toen zij zich woensdagmiddag duidelijk niet goed voelde heb ik onmiddellijk contact gezocht met de dierenarts.
Donderdag naar hem toe, en teruggestuurd naar huis met de nodige medicatie. Omdat het vrijdag nog steeds niet goed ging terug naar de DA. De DA schrok toen hij Pebbles zag en had duidelijk veel verloren aan haar t.o.v. de dag ervoor. Nadat foto's gemaakt waren bleek zij een longontsteking te hebben. Zij is toen opgenomen en aan het infuus met een flinke dosis antibiotica gelegd in de veronderstelling dat ik ze 's avonds weer kon ophalen. In de loop van de middag kreeg ik al een telefoontje dat het helemaal niet goed ging, want haar temperatuur was, ondanks de antibiotica gestegen tot boven de 41 graden. De dierenarts stelde voor om haar mee te nemen naar zijn huis zodat zij het weekend nog aan het infuus kon blijven. Erg spannend was het toen. Pas zaterdag in de namiddag kreeg ik bericht dat de temp aan het zakken was. Zondag zelfs gedaald tot 38.1 graad. Dat zag er hoopvol uit. Het enige wat de dierenarts zorgen baarde was het feit dat ze zo benauwd bleef, ondanks de normale temp. In de nacht van zaterdag op zondag belde de dierenarts dat het echt niet meer kon, want dat ze verschrikkelijk benauwd was. Ik ben toen naar Lienden gereden, alwaar Pebbles verbleef, en heb haar in mijn armen laten inslapen.
Dat dit een goed besluit was, bleek 's maandags toen de DA toch nog een foto van haar longen heeft gemaakt. Het bleek dat vrijdags op de foto te zien was dat ongeveer 20 á 25 % van haar longen ontstoken was terwijl op de foto van maandag duidelijk werd dat de ontsteking zich had uitgebreid tot 85 á 90 %.
Het waren zeer spannende dagen. Daarom was het zeer "prettig" te constateren hoe vele mensen positief reageerden op zowel het gastenboek als de weblog van mijn site. Ook telefonisch en per mail heb ik vele fijne reacties gehad. DANK JULLIE WEL LIEVE MENSEN voor dit medeleven.
Natuurlijk weet ik dat ik Pebbes niet meer terugkrijg, maar het doet je goed dat er zoveel mensen zijn, die met je meeleven.
Nogmaal bedankt.
Mathie