Teleurstelling
Vrijdag 22 maart jl ben ik met Ilona naar de dierenarts geweest om met het echoapparaat te kijken of ze zwanger was.
Eerlijk gezegd had ik al mijn twijfels, maar ja, haar tepeltjes waren wel behoorlijk opgezet, dus even zekerheid halen bij de dierenarts.
Nadat de dierenarts gevoeld had en al een bedenkelijk gezicht trok, hebben we met het echoapparaat gekeken en erg goed gezocht, maar helaas niks gevonden.
Ilona is dus niet zwanger, ondanks dat de progesterontest had uitgewezen dat het moment van dekken juist was.
Dit was de eerste keer tijdens mijn fokkersloopbaan, dat er een hondje van mij niet zwanger was.
Wat was ik teleurgesteld, temeer daar dit het laatste nestje voor Ilona zou worden. Nu mag zij met de VUT.
De eigenaar van de dekreu heb ik zaterdag in kennis gesteld en zij reageerde laconiek: "Nou dan moeten we het maar een keer overdoen"
Ik heb mijn twijfels aan haar kenbaar gemaakt, dat ik geen vertrouwen had in de reu. Twee keer zo'n teleurstelling te verwerken krijgen, dat zag ik niet zitten.
Ook mensen die bij mij op de wachtlijst stonden voor een pupje van Ilona moeten worden teleurgesteld.
De twijfels werden nog een keer bevestigd toen bleek dat een ander hondje van een bevriende relatie ook niet zwanger was van dezelfde reu. Dit hondje was 5 dagen na mijn Ilona gedekt en net als bij mijn hond moest de reu geholpen worden door een dekmeester.
Ik kijk nu uit naar mijn hondje Norma, dochter van Ilona, die deze week gedekt gaat worden door Gilderoy vom Österreichring.
Terug naar de "echtgenoot" van Ilona dat durf ik niet te wagen.
Hopelijk krijgt Norma in de eerste helft van de maand juni van dit jaar een mooi nestje, zodat ik de teleurstelling van Ilona een plaatsje kan geven.